دوسال پیش در وبلاگ قبلی دوستی مجازی داشتم که همیشه مطالبم را دنبال می کرد... گاهی از طریق جیمل جویای احوال هم می شدیم... امروز یادی از گذشته کردم و این جواب نامه من در آخرین نامه ارسالی از او بود...
هر جا هست شاد باشد و خوشحال...
سلام و درود و سپاس...اندک ناخوش بودم در این اندک روزهای گرم طاقت فرسای اخیر...
القصه احوالات ما جویا شدید اینگونه به عرض عالیه می رسانم که خوردن میوه ها و غذاهای شیرین و ترش بهار ، باعث به سرآمدن حالتی ناخوش به این بنده طن ناز ظریف مزاج گردید که نه تنها دمار از روده و معده ی این نازبانوی شیرازی درآورد بلکه باعث پریشان حالی و افسردگی عده ی کثیری از جمعیت شیراز شد...
آنچنان که پیگیر امر شدیم پی بردیم و گویند مسمومیت غذایی بوده و است...
و اینک خدا را هزار مرتبه شکر سپاس که به میمنت گل گاوزبان و معجون و نعنا و دم کرده زعفران و از پس آن بابونه و گل ختنی هنوز پای برجاییم تا مجازی، روز بزرگ مردان ایران زمین را به بامعرفت دوستان و علی الخصوص امیرارسلان خان جان ایرانی تبریک و تهنیت عرض نموده و اینگونه بیان کنیم که پری پریا خشکل شهر قصه ها حالش رو به خوبی و دوباره شادی است و به شما قائم مقام ارشد دربار دستور می دهیم این خبر را در شهر در اسرع وقت پراکنده و پخش نموده که دیگر این پریسای طناز طاقت دیدن پریشان حالی عزیز شهروندان و بیشتر امیرارسلان خان بن جیمیل شیرازی را ندارد....
و البته تنها درد دل این بزرگ بانوی شیراز کم لطفی دوستان و آشنایان در جویا شدن احوال شریف می باشد....
که به پاس این روز بزرگ همه را فراموش کرده و دوباره می بخشد. باشد که همه ی ما به راه راست هدایت شده و قدر عزیز مهربانان ناخوش را بیشتر بدانیم.
امید است و امیدوار که بهترین ها از آن شما و خانواده گرامی و ارجمندتان باشد.
و من الله التوفیق
رونوشت به:
1)امیرارسلان خان بن جیمیل الشیرازی
2)امیرارسلان خان بن جیمیل الشیرازی
3) و خودش
پیوست البته که دارد: دست جیغ هوراااااااااااااااااااااااااااااااااااا
------------------
یاد
ایام به خیر ....
P.M
