میخندم...
ساده میگیرم...ساده میگذرم
بلند میخندم و با هرسازی میرقصم
نه اینکه دلخوشم ... نــــه اینکه شادم... و از هفت دولت آزاد
مدت طولانی شکسته ام
زمین خوردم و سختی دیدم؛گریه کردم
و حالا برای زنده ماندن خودم را به "کوچه ی علی چپ"زده ام
روحم
بزرگ نیست،دردم عمیق است
میخندم که جای زخم ها را نبینید...
****
این متن رو در وبلاگ یکی از دوستان دیدم...
تحلیل من:
از هفت دولت آزاد نیستم... ولی شادم...
ساده می گیرم و شادم....
شکست زخم و درد عمیق هم روحم را بزرگ می سازد....
روحت که بزرگ شد چه در کوچه علی چپ باشی یا نباشی فقط می خندی، می خندی به همه ی آنهایی که به دنبال آزادی از هفت دولت اند. می خندی از آنهایی که سخت می گیرند،
بلند و بلند تر می خندی از ته دل می خندی چون ساده می گیری، ساده می گیری و می خندی و بیشتر از آنهایی که دیوانه می پندارنت... و باز هم می خندی.... :)
