دوست دختری دارم که او را دوست پسری است...
گاهی که با هم قدم می زنیم مدام از زیبایی یار خوش سیما می گوید و من از تفاوت صورت و سیرت
ولی باز او می گوید، می گوید از او، از روزی که ریش گذاشته و زیباست و از روزی که نگذاشته و زیباتر!
چند باری هم دیدم آنها را با هم و البته این زیبا روی دلبر را با یاران دگر!!!
کنون با خود می گویم:
ای زیبارخ دلبر، ریش بگذاری و نگذاری
باز همان زشت سیرت دیروزی...
P.M
